Ik heb net het opstartschema achter de rug van de Infliximab. Het medicijn wat ik via infuus krijg toegediend. En nu mag krijg ik het, zolang het goed gaat, eens in de 8 weken. Dit komt niet aan op een paar dagen, maar wel op een week. Vooralsnog krijg ik hem elke donderdag. Ik ga jullie vertellen hoe mijn dag eruit ziet als ik het infuus krijg. Mocht je niet precies weten waarom ik dit krijg, lees dan even mijn blog over de diagnose.
Ik hoop altijd dat Bram vrij is of vrij kan krijgen of dat ik een oppas heb waar de kindjes wat langer kunnen blijven. Ik word altijd erg moe van het infuus en moet als ik thuis kom altijd even slapen. En daarna gaat het weer goed.
8:00
Ontbijten en ik maak mij klaar en pak mijn spullen in die ik nodig heb. Meestal neem ik mijn laptop mee om een serie te kijken of wat te internetten. Drinken krijg ik daar genoeg en als je er tussen de middag bent, mag je ook mee lunchen.
8:30
Ik stap in de auto en vertrek richting het ziekenhuis. Dit is 40 minuutjes rijden ongeveer.
9:30
Ik ben op de dagafdeling en ik meld mij daar. Ik hoor naar welke kamer ik mag en dat ik daar vast op bed mag wachten.
9:40
De verpleegster komt om mijn controles te meten en om een infuus te prikken bij mij. Meestal gaat dat erg lastig en duurt dat een tijdje en een keer of 3 prikken voordat die goed zit. De laatste 2 keer heb ik hem gewoon in mijn elleboogholte gekregen. Daar waar ze ook bloedprikken zeg maar. Omdat ik daar wel goed te prikken ben. Ze checken de bloeddruk en mijn temperatuur. Bij koorts mag je het infuus niet krijgen.
10:00
Start infuus en start mijzelf 2 uur vermaken. Ik had dit keer 2 andere op de kamer liggen die hetzelfde middel kregen, dus er was wat te kletsen. Dat is wel leuk! Verder had ik mijn laptop dus mee en kon ik nog een serie kijken. Ik vermaakt mij wel. Het infuus loopt in 2 uur in. Dit zou de volgende keer eventueel in een uurtje kunnen, maar ik weet niet of ik dat al wil. I.v.m. eventuele bijwerkingen.
11:00
Inmiddels ben ik al 2 of 3 naar naar het toilet geweest. Ik moet altijd veel plassen tijdens het infuus. Dit schijnt bijna iedereen te hebben. Vanwege het spoelen ook met zoutoplossing vooraf en na die tijd.
12:00
Infuus is klaar en er moet nog even een klein halfuurtje nagespoeld worden.
12:30
Infuus mag eruit en ik mag gaan. Nu snel naar huis en naar bed.
14:00
Ik ga lekker naar bed en probeer een paar uurtjes te slapen. Anders loop ik de komende dagen steeds achter de feiten aan en blijf ik erg moe. Als ik dan mijn dutje gedaan heb, gaat het wel goed. En ja, vermoeid ben ik vaak wel en dat zal ook wel zo blijven.
Daarna doe ik het die dag wat rustig aan, want meestal moet ik de dag erna ook weer werken.
Dit was mijn dag als ik mijn infuus krijg.
Jeetje, dat is nog best wel heftig!
Wat heftig om te lezen! En tof dat je hier zo open over bent en dit durft te delen. Heel veel succes en sterkte ermee meid.
Mhh, lijkt me echt naar! Je wordt het allicht wel gewoon maar toch.
Is het dan van het middel dat ze inspuiten dat je achteraf zo moe bent of van de suspens heel de dag?
Kristof onlangs geplaatst…Adventskalenders van Playmobil en Lego
Ik denk een combinatie van beide.
Wat sterk van je om dit te delen. En mooi hoe je ermee omgaat. Veel liefs, An
Heel veel succes toegewenst. Ik weet uit ervaring dat infuus prikken lastig kan zijn. Bij mij zijn ze altijd 3 uur bezig.
Een laptop bij je hebben is zo handig als afleiding.
Oef, dat is ook lang zeg! wordt je zeker ook meerdere keren fout geprikt etc..
Je bent er gewoon echt een hele dag zoet mee! Meid, ik hoop dat ze heel snel een medicijn hebben tegen Crohn. En je doet het super na zo’n infuus, want je neemt dan bewust me time!
Amina onlangs geplaatst…Wonen | 5 tips om je woning mooi te stylen voor de herfst
Dankjewel voor je lieve reactie. Ja, je bent echt even een dagje uit de running.
Een infuus is nooit leuk, maar wat vervelend ook dat je achteraf zo moe bent, zeker als je nog een gezin hebt om voor te zorgen. Ik heb een tijdje magnesiuminfuus gekregen elke maand. Viel altijd heerlijk in slaap daarvan omdat magnesium alle spieren ontspant.
Oeh dat is wel lekker hihi. Infuus op zich niet natuurlijk, maar dat je er lekker van in slaap valt wel. Dat gebeurt mij dus als ik thuis ben. Soms bijna in het ziekenhuis ook wel, maar is vaak net teveel afleiding.
Bedankt voor het delen van je persoonlijk verhaal! Blij te horen dat de ontstekingswaarden zo laag zijn op het moment en ik hoop van harte dat dat zo blijft. Heel veel sterkte gewenst!
Dankjewel!
Mijn moeder heeft de ziekte van Crohn gehad. Vanaf haar 48ste uit mijn hoofd. Wat jij ondergaat, dat heeft zij nooit gedaan. Maar zij kreeg weer dat ‘paardenmiddel’ noem ik het maar, Prednison. Ook heel heftig. Het heeft zoveel impact op je lijf. Maar wat jij moet doen vind ik ook heel heftig. Het heeft effect op je lijf en je tijd(indeling). Heel goed dat je erna de tijd neemt om bij te komen. Wat mij niet makkelijk lijkt met twee kleintjes. Veel sterkte en ik hoop – wat Zarina zegt – dat de ontstekingswaarden laag zijn (en hopelijk blijven).
Rory onlangs geplaatst…De kunst van het mooi ouder worden
Op 48 jarige leeftijd nog gekregen, dat hoor je niet vaak.
Ja prednison ja, dat kon bij mij evt ook maar omdat de ontsteking al zolang aan de gang was wilden ze het meteen op deze manier aanpakken. Wel “blij” dat ik geen prednison hoeft, het werkt als een trein, maar kan ook veel bijwerkingen hebben.
Wat een dag! Je bent er echt een hele dag zoet mee. Vind wel dat je er goed mee omgaat. Snap best dat je na zo’n dag moe bent. Succes met alles.
Dankjewel!
Pfff wat vervelend! Zie je er nooit tegen op? Ik ben heel moeilijk te prikken en kreeg mijn infuus altijd in mijn pols, echt waar je aderen lopen daar, was zo’n irritante plek..
Zie er niet perse tegen op, maar tis altijd wel weer dat ik denk pff.. zal wel weer 3x prikken worden.
Oh bah, dat is ook niet fijn zeg. Nare plek!
Dat is best een hele zit, als ik het goed begrijp 1x in de 8 weken, dus dat is denk ik nog wel goed te doen.
1x in de 8 weken inderdaad. Dus opzich prima te doen ja.
Er zijn ook andere medicatie, bijv jezelf een injectie geven eens in de 2 weken. Maar we hebben voor nu voor dit gekozen omdat de ontsteking zo heftig was. Maar die is nu helemaal verdwenen.
Jeetje wat een pittige dag zeg, maar petje af hoor!
Hopen dat ze gauw een medicijn ontwikkelen, want dit steeds lijkt me ook geen pretje 🙁
Daisy de Vos Burchart onlangs geplaatst…What The Fake, essence?!
Wow respect voor je hoor, ik vind het zo knap van je… Power women ondanks alles jij doet het gewoon.
Wat lief! Dankjewel
Wat zwaar en naar om hier constant mee geconfronteerd te worden. Sterk ben je!
Goed en eerlijk dat je dit deelt! Het heeft een flinke impact op je dag en je leven natuurlijk
Cynthia onlangs geplaatst…Sinterklaas Bloghop: Win een canvas!